Ik ben tamelijk pessimistisch op de lange termijn, maar verrassend optimistisch op de korte termijn. Andersom zou beter zijn maar ik ben nu eenmaal de fatalist die toch elke dag weer uit z’n bed springt om de wereld te redden.

Als landbouwingenieur in Jemen dacht ik eerst dat techniek voor alles de oplossing was. Toen ik begon te vermoeden dat het vooral gaat om de juiste prikkels werd ik milieu-econoom bij de Wereldbank en Buitenlandse Zaken. Maar voor grote verbeteringen is vooral heel veel geld nodig en zo belandde ik tien jaar geleden in het beheer van het enorme pensioenvermogen in Nederland (PGGM).

En nu? Nu denk ik te weten dat er vooral behoefte is aan visie en bezieling, en dat je vooral plezier moet hebben in ‘fighting the good fight’.